Zimowy sen

Pogoda nas nie rozpieszcza - najpierw padał deszcz, który zamarzał gdy tylko spadł na ziemię (darmowe lodowisko!), potem zostało to przykryte warstwą śniegu,  teraz z kolei jest chlapa, wszędzie mokro. Warunki do ćwiczenia czegoś ambitniejszego kijowe. Martwi mnie ten lód który został pod śniegiem - nie pozwolę przecież psu skakać, bo jeśli natrafi na ostry kawałek to katastrofa gwarantowana... Ćwiczymy naprawdę mało, za mało, co niestety skutkuje zbędnym tłuszczykiem na żeberkach ;)
Głównie dopracowujemy elementy obi. O ile z dostawiania jestem bardzo zadowolona, tak na chodzenie przy nodze nie mogę znaleźć złotego środka. Ciągle kombinuję i wymyślam nowe metody, może kiedyś mi się uda... Bierzemy się także za zmiany pozycji i wstęp do aportu. Jeśli się uda zawitamy również na obikowych warsztatach, jednak jeszcze nic nie jest pewne. :)
Oprócz posłuszeństwa mam jeszcze pomysł na kilka sztuczek. Z psem pracuje się świetnie - bardzo rzadkie, pozytywne treningi, gdzie można zdobyć duuużo żarcia są kuuul 8)
Mimo wszystko czuję, że zapadłyśmy w zimowy sen. ;) Może czytając powyższą część o obediencowych planach i marzeniach tego tak się nie odczuwa, ale naprawdę mało robimy. Nie pamiętam kiedy ostatni raz Li była porządnie zmęczona fizycznie. Wiosno, przybywaj!